Ananas tohumuyla veya bitkilerin kök ve kök boğazlarından oluşan dip sürgünleri ile üretilir. Halk arasında bu sürgünler piç olarak adlandırılmaktadır. Generatif üretim şekli olarak bilinen tohum ile üretimde dikkatli olunmaz ise ananas yetiştiriciliğinde, büyük oranda oluşan yabancı döllenme ve açılma nedeniyle çeşit özelliğini kaybederek atavizm yani yabanileşme meydana gelir. Bu nedenle ananas üretiminde vegetatif üretim şekli olan dip sürgünleri ile yapılan üretim şekli kullanılır.

Dip sürgünler 3 ile 20 ay arasında iyi bir bakım ve iklim şartlarına göre alınır. Dip sürgünleri ile yapılan üretimde alınan dip sürgünü alındığı bitkinin bütün özelliklerini taşır. Bunun içindir ki ananas üretimi dip sürgünleri (piçler) ile yapılır. Dip sürgünler ile yapılan üretimde anaç bitki kaldırılır. Tohumla yapılan üretim ise genelde ıslah çalışmalarında yaygın olarak kullanılır.

Ananas da çoğalma ağırlıklı olarak vegetatif yolla yapılmaktadır. Ancak ıslah çalışmalarında ve yeni çeşit geliştirmede tohum ile de üretilebilir.

Ananas yetiştiriciliğinde tohum ile yapılan üretimde genellikle önce fidelerin yetiştirilmesi gerekmektedir. Bunun için tohumlar Mart-Nisan aylarında genelde harç dolu saksı veya tüplere ekilir. Her saksıya 2-3 adet tohum ekilir. Çimlenen tohumlardan gelişen 1 veya 2 bitki saksıda bırakılır ve gerekli bakım işleri yapılır. O yıl içinde gelişen fideler ertesi yıl yine Mart-Nisan aylarında saksıdan çıkarılarak esas yerlerine dikilirler.

Ananas için en iyi ekim zamanı ilkbahar veya sonbahardır. Sulama ile yılın herhangi bir zamanı olabilir. Fideler, 15- 20 cm derinliğe, ahır gübresi verilerek dikilir. Toprak siyah polietilen ile örtülerek yabancı ot kontrolü ve sağlıklı bir ürün sağlar. Ananas yetiştiriciliğinde damla sulama sistemi kurulmalıdır.